Ryciny mody z XIX wieku

Kilka dni temu staliśmy się posiadaczami kilku rycin mody z XIX wieku. Początek XIX wieku w modzie , to styl zwany biedermaierem, który odwracał się od antyku i nakazywał bezwzględne zakrycie ciała. Talia musiała być wąska (oczywiście dzięki gorsetowi) ramiona także wąskie i spadziste, z suto marszczonymi rękawami.  W latach 40 sylwetka kobieca odzyskuje właściwe proporcje, jednak wraz z powiększaniem się krynoliny (stelażu, na którym opiera się spódnica) – traci na smukłości i nabiera monumentalnego charakteru. Krynolina, a raczej jej szerokość stała się wkrótce obiektem żartów, jako że jej konstrukcja uniemożliwiała siedzenie, a nawet przechodzenie przez drzwi, a także doprowadzała do wypadków. Wraz z upływem czasu krynolina zaczęła się przekształcać tak, by w latach 60 przybrać kształt turniury (Jest to element sukni, podkreślający tył bioder i nadający kobiecej sylwetce kształt litery S.), które także z czasem zaczęły przybierać karykaturalne rozmiary. Moda na turniury płynnie przeszła w wypracowaną dekorację całych sukien, które ze swymi draperiami, falbanami i pasmanteryjnymi przybraniami wydają się niekiedy dziełem raczej tapicera czy dekoratora niż krawcowej. Spódnica końca wieku (tzw. Belle époque fin de siècle’u) nieco się wygładziła, wszerz poszły natomiast ramiona, które przyozdobiono bufiastymi rękawami,  o których tak bardzo marzyła Ania z Zielonego Wzgórza.